ΤΑ ΤΡΙΑ "ΧΡ"

        Εκείνο που οι κοσμοεξουσιαστές φοβούνται, αφού θα τους αναγκάσει να αντιδράσουν βίαια και να δείξουν το απάνθρωπο πρόσωπό τους, είναι μία πραγματική λαϊκή εξέγερση.

Η πολιτικές εξουσίες, που προωθούν τοπικά σε κάθε κράτος τα σχέδιά τους, έχουν να αντιμετωπίσουν, από πλευράς αντίδρασης των πολιτών, όχι πραγματικές επαναστάσεις και αντιδράσεις, αλλά τις γελοίες και οργανωμένες διαδηλώσεις με τα ξύλινα συνθήματα, τα πανώ και τις πορείες των συνδικαλιστών και των κολητών τους.

Οι διαδηλώσεις δηλαδή, έχουν θεσπιστεί από τους ίδιους τους κοσμοεξουσιαστές, και έχουν ορισθεί και τα όρια μέχρι τα οποία θα φθάνει η αντίδρασή τους.

Για να μην υπάρξει μάλιστα ποτέ ξεπέρασμα των αντιδράσεων, σε περίπτωση που οι συνδικαλιστές δεν "ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΟΥΝ" σωστά την ΕΙΡΗΝΙΚΗ τους διαδήλωση, υπάρχει η πέμπτη αντιλαϊκή φάλαγγα των δήθεν αναρχικών, που αποτελούμενη από μερικούς έμμισθους πράκτορες και από παιδιά παρασυρμένα που πιστεύουν ότι αντιδρούν στο σύστημα. Οι λεγόμενοι λοιπόν αντιεξουσιαστές, που κάθε άλλο παρά αντιεξουσιαστές είναι, καταστρέφουν περιουσίες ιδιωτών, όπως μαγαζιά αυτοκίνητα κτλ, οριοθετόντας έτσι την άσκηση βίας, όποτε υπάρχει η μεθοδευμένη αντίδραση του λαού.

Αν υπήρχε πραγματική αντίδραση, θα υπήρχαν επιθέσεις εναντίον των εκφραστών της θέλησης της νέας τάξης, που είναι οι βουλευτές, τα αστυνομικά τμήματα, τα υπουργεία κτλ.

Όλοι αυτοί οι "στόχοι", ναι μεν φρουρούνται, αλλά η φρούρηση είναι της πλάκας, αφού ποτέ δεν χτυπιούνται σοβαρά. Όταν μάλιστα γίνει κάποιο χτύπημα, γίνεται πάντοτε κατά κάποιων χαμηλόβαθμων αστυνομικών, για τα μάτια του κόσμου, ή με κάποιο γκαζάκι στην πόρτα του γραφείου κάποιου βουλευτή, με προσοχή όμως, για να την μαυρίσει μόνο και να μην την καταστρέψει.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι ποτέ δεν υπάρχει λαϊκή οργή που πράγματι να μετουσιώνεται σε πράξη αντίδρασης, και σε πράξη βίας.

Αν δεν υπήρχαν οι διαδηλώσεις, θα ερχότανε στιγμή, που ο λαός θα έβγαινε αυθορμήτως στο δρόμο και μία λαϊκή μάζα 200,000 ατόμων, δεν σταματιέται από 10,000 διάσπαρτους αστυνομικούς με χημικά και γκλομπς.

Απαιτείται να ανοίξουν πυρ με πραγματικά πυρά.

Αυτό δεν το θέλει η νέα τάξη.

Αυτό θα σηματοδοτούσε πόλεμο. Τότε ο κόσμος θα ξυπνούσε.

Για να μην βγουν στο δρόμο τόσοι πολλοί άνθρωποι, η παφκόσμια εξουσία, φροντίζει να μην απελπιστούν ποτέ και χρησιμοποιεί την μέθοδο"της διαρκούς προσδοκίας της βελτίωσης των πραγμάτων".

Οι πολιτικάντηδες έχουν αναλάβει εργολαβικά λοιπόν την υποσχεσιολογία, που κρατά τους πάντες φοβισμένους και σε κατάσταση αναμονής, για να μην χάσουν το κοκκαλάκι που τους έδωσαν να γλύφουν.

Μην νομίζετε όμως, ότι και να έκανε ο όποιος πληθυσμός πραγματικό γιουρούσι, ότι θα κατάφερνε κάτι.

Πάρτε για παράδειγμα την Αίγυπτο. Βγήκαν όλοι στο δρόμο και εκείνο που κατάφεραν ήταν αν βγάλουν μία "δημοκρατική" κυβέρνηση, αποδεκτή από τους Αμερικάνους. Ένα τίποτα δηλαδή.

Ας πάμε όμως υποθετικά σε μία πιο ακραία κατάσταση.

Ας υποθέσουμε, ότι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ξεσηκώνονται 2,000,000 κόσμου και διαλύουν την αστυνομία και μπουκάρουν στη βουλή και τα δημαρχία και τις περιφέςρειες και λυντζάρουν και σκοτώνουν όλους τους κακούς εκπροσώπους του κατεστημένου και στήνουν κρεμάλες και πάνε και στο Γουδί και κρεμάνε τους "προδότες" και όλα τα σχετικά.

ΜΕΤΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Τι θα γίνει μετά;

Πιστεύετε ότι υπάρχουν οι άριστοι για να κυβερνήσουν; Που θα τους βρούμε; Πως θα γίνουν αποδεκτοί από τον λαό; Δεν θα χρειαστεί δόλος και λαμογιά για να υπερισχύσουν των άλλων αρίστων που σίγουρα θα θέλουν και αυτοί να πάρουν την εξουσία;

Έστω λοιπόν ότι έγινε ένα θαύμα και βρήκαμε τους αρίστους για να εξουσιάσουν. Πώς θα εξουσιάσουν; Πως θα έρθουν σε επαφή με το παγκόσμιο σύστημα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας;

Πως θα βρουν χρήμα για να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις του δημοσίου; Από που θα πάρουν δάνεια;

Αμέσως λοιπόν θα πρέπει να "ΣΥΝΝΑΛΑΓΟΥΝ" με το κατεστημένο.

Την αμέσως επόμενη όμως στιγμή, θα ανήκουν και αυτοί στο κατεστημένο. Αν αντιδράσουν , τότε το σύστημα θα ρίξει εναντίον τους όλο το ΝΑΤΟ, η Ελλάδα θα γίνει μία υπόδουλη χώρα και μία νέα "κατεστημένη" κυβέρνηση θα έρθει για να μας σώσει.

Καταλαβαίνετε λοιπόν, όλοι εσείς που θέλετε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, ότι εκείνο που εμποδίζει τον κόσμο όλο να ευτυχήσει, δεν βρίσκεται στην Ελλάδα. Ουσιαστικά δεν βρίσκεται πουθενά συγκεκριμένα για να παμε να το πολεμήσουμε και αφού το νικήσουμε, να ησυχάσουμε.

Ο κόσμος που ζούμε, δεν νικιέται. Νίκη σημαίνει νικάς τον αντίπαλο και ζεις όπως θέλεις. Το θέμα είναι ότι τον νικάς στον κόσμο αυτό και ζεις στον κόσμο αυτό. Ευτυχία και οργάνωση στον κόσμο αυτό δεν μπορούν να υπάρξουν.

Λυπάμαι αλλά αυτή είναι η κατάσταση. Ο κόσμος αυτός φτιάχτηκε για να φιλοξενήσει όχι κατοίκους, αλλά φυλακισμένους.

Σκεφτείτε τις χιλιετίες της γνωστής ιστορίας. Πάντα πόλεμοι, δυστυχία και πάνω από όλα ο αναπόφευκτος θάνατος.

Τρία αγαθά μπορούμε να κατανοήσουμε στον κόσμο αυτό. Τα δύο μας τα στερούν συστηματικά, για να ξεχνούμε διαρκώς το τρίτο και πολυτιμότερο.

Το πρώτο είναι το ΧΡΗΜΑ. Το κυνηγάμε συνέχεια και αυτοί  μας το στερούν, στερώντας μας όλα αυτά που μας έπεισαν να θέλουμε να αποκτήσουμε.

Το  δεύτερο είναι ο ΧΩΡΟΣ. Σύνορα κρατών, απαγορευμένες περιοχές, όρια πόλεων, τεκμήρια στα μεγάλα σπίτια για να αισθανόμαστε διαρκώς την έλλειψη χώρου. Πράγματι, τι ηλίθιο σκεπτικό, θα σκεφτεί κανείς. Γιατί να μας περιορίζουν τα τετραγωνικά που ζούμε; Δεν είναι ηλίθιο το σκεπτικό, αλλά πανέξυπνο. Μας περιορίζουν και βάζουν στο μυαλό μας μία διαρκή σκέψη αγανάκτησης. Κρατούν έτσι ένα μεγάλο μέρος του μυαλού μας διαρκώς απασχολημένο. Όρια λοιπόν παντού στον πλανήτη όπου ζούμε περιορισμένοι.

Κυνηγώντας τα δύο πρώτα ΧΡ (ΧΡΗΜΑ-ΧΩΡΟΣ) ξεχνούμε το τρίτο και κυριότερο που μας περιορίζει απόλυτα ΧΡΟΝΟΣ.

Ο ΧΡΟΝΟΣ αποτελεί τον απόλυτο παράγοντα καταπίεσης, αφού όχι μόνο περιορίζει κάθε μας δραστηριότητα, αλλά ορίζει και αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν ΖΩΗ. Το πιό σίγουρο πράγμα στην ζωή του καθενός, είναι ο θάνατός του.

Αν συνειδητοποιήσει κανείς το βέβαιον του θανάτου του, τότε, αργά ή γρήγορα,  οι φοβίες του να μην χάσει τα "κεκτημένα", που ουσιαστικά δεν είναι κεκτημένα, θα φύγουν.

Αυτός ο άνθρωπος τότε γίνεται ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ για τους κοσμοεξουσιαστές του κόσμου τούτου. Δεν ελέγχεται. Απελευθερώνεται. Δεν έχει να χάσει τίποτε πλέον.

Σκεφτείτε την απάτη των διαφημίσεων με τις οποίες μας εκπαιδεύουν στο να σκεφτόμαστε όπως θέλουν αυτοί.

Μας λένε, πάρε αυτό το καλό ψυγείο. Θα το έχεις ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.  Αυτό όμως είναι ένα ψέμα, που το βρίσκουμε βολικό, για να μην σκεφτόμαστε ότι τίποτε δεν είναι "για πάντα" στον κόσμο αυτό.

ΤΙΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Έτσι χρησιμοποιούν τα δύο πρώτα "ΧΡ" (Χρήμα-Χώρος) για να μην σκεφτόμαστε το τρίτο "ΧΡ", τον Χρόνο.

Ο πόλεμος όμως φίλοι μου, ευτυχώς, γίνεται στην πραγματικότητα, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί, μόνο μέσα στο μυαλό του καθενός.

Αν δεχθεί κανείς, αυτό που ονομάζουμε αλήθεια του Χριστού, το ότι δηλαδή ο κόσμος αυτός είναι και ψεύτικος και  προσωρινός, αφού με τον βιολογικό θάνατο απελευθερώνεσαι από αυτόν, τότε θα μπορέσει να αισθανθεί, ότι τίποτε δεν μπορεί να τον αγγίξει. Κανείς δεν έχει εξουσία επάνω του.

Τότε μόνο μπορεί να δημιουργήσει την αίσθηση της ελευθερίας, μέσα στον κόσμο των ονείρων.

Όπως και να έχει, ο πόλεμος για την κατάκτηση της αιώνιας και πραγματικής ζωής, για όσους πιστεύουν ότι υπάρχει, θα δοθεί εδώ.

Όσοι πιστεύετε ότιο μπορείτε να ψηφίσετε τον κατάλληλο βουλευτή για να σας σώσει, κάντε το.

Όσον αφορά τους υπόλοιπους.

Ιδού το Αραντίς, ιδού και το πήδημα!

Καλή Κυριακή

μετά τιμής

Λιακόπουλος Δημοσθένης

πηγη: www.liako.gr